Yıllar önce İzmir şantiyesinde çalışıyordum. Kamyonunu vidanjöre çevirmiş bir şoför vardı. Şantiyemize iş yapıyordu. Maraşlı Alevi Kürt olduğunu öğrendim. Merak ettim sordum. “Maraş katliamı olurken orada mıydın, neler yaşadın?

Başladı anlatmaya "Evet oradaydım, olay günü sabahleyin köylerden insanlar akın akın meydana geliyorlardı. Kalabalık sürekli artıyordu. Biz uzaksan seyrediyorduk ve anlamaya çalışıyorduk. Ellerinde tırpan, dirgen, orak, nacak, kılıç, kama ve her türlü kesici alet vardı. Güneşten metaller parlıyordu.  Özellikle tırpanlar döndükçe parlaklık göz alıyordu.

Daha sonra gruplar halinde bizim mahalleye dini kutsal naralar eşliğinde saldırmaya başladılar. Evlerden bağırtılar, ağlamalar, “imdat can kurtaran yok mu? Ölüyorum” sesleri geliyordu. Feryat figan sesleri ortalığı kaplamıştı. Üstü başı kan içinde kaçmaya çalışan, yerlerde yatan insanlar vardı. Tam bir can pazarı.

Bir taraftan da evlerden eşya taşımaya çalışan yağmacılar vardı. Kamyonetlere yükleme yapanlar mı ararsın? Kucağında bohçalar ile kadınlar mı ararsın? Düşmanın malı helaldir düşüncesiyle insanların terk ettikleri evlere dalıyorlardı.

Ben pencereden izliyordum. Evden eve geçen grupları görüyordum. Daha sonra benim eve doğru gelen bir grup gördüm. Evde tüfek ile hazır bekliyordum. İki tane patlattım. Kaçıştılar, bağırarak "bu evde silah var" dediler. Bir daha benim eve gelmediler. Silah benim ve ailemin hayatını kurtardı. Olaylar sakinleşince hemen evimi kamyona yükleyip İzmir e geldim."

Anlattıklarından aklımda kalanlar bunlar.

Bir zamanlar bir siyasetçimiz iç savaş çıkarsa çıksın ezer geçeriz demiş, öyle duydum, gerçek olmayabilir. Bu sözlerde cehalet var, tarih bilmemek var. İç savaş çocuk oyuncağı değil, öyle bir haftada hallederiz mi sanıyorlar? Bir süre sonra dış güçler de olaylara müdahil olur. Kim dost kim düşman birbirine karışır. Yıllarca sürer, milyonlarca insan ölür. Kimse elindeki güce güvenmesin, kardeş kardeşi, evlat babayı öldürür.

İç savaşı başlatanlar olayların kontrolünü kaybeder. Kendi hayatlarını kurtarma derdine düşerler. Öyle bir hafta da ezer geçeriz, iktidarımızı koruruz düşüncesi tam bir basiretsizlik örneğidir.

Merdiven altı cahil tarikat şeyhlerinin saçma sapan bilgileriyle yetişenlerin, böylesi büyük toplumsal felaketler hakkında bilgi sahibi olmaları mümkün değildir.