Partinin içine projektör tuttuğu iki kitaptan sonra, sıra Parti'nin bundan sonra yürüteceği strateji ve uygulayacağı taktikleri önermeye gelmiştir. Öncelikle kısa sayılabilecek bir kitapçıkla strateji konusu (o zamanki kullandığı isimle Sevkülceyş Bahsi) özetçe formül olarak ortaya konur.

Kitabın içeriğini incelemeye geçmeden önce, bu kitaplarla birlikte bütün arşivini saklayan koruyan tasnif eden ve bizlere ulaşması için büyük çaba sarf eden Fuat Fegan'ın bu kitapçıkla ilgili sunuşunu olduğu gibi yazımıza aktaralım:

“SUNUŞ:

“YOL’un ilk dört kitabından sonra gelen beşinci kitap çeşitli bölümlere ayrılmış çok uzun bir incelemedir. Bunun tümünü bir tek kitapta vermek patik olmayacağından dört ana bölüm aşağıdaki gibi ayrı ayrı kitaplar halinde sunulmaktadır.

5a-Strateji konusu
5b-Düşman burjuvazi
5c- Müttefik Köylü
5d- Yedek güç Milliyet (Doğu)
5e- Legaliteyi kullanma

“YOL’un 4. kitabı olan ‘Parti ve Fraksiyon’un el yazması 180. sayfada son bulduğu halde, 5. kitapla ilgili eldeki metin 183.sayfadan başlamaktadır. Demek ki aradaki bir yaprak kayıptır. Diğer kitapların el yazmalarından anlaşıldığına göre, bu ilk yapraklarda sadece söz konusu kitabın adı bulunmaktadır. Dolayısıyla kitapla ilgili kayıp yaprağın ana metinde bir boşluk yaratmaması gerekir. Metinlerin kendileri de bu durumu doğrulamaktadır.

“Ana metinde boşluk yaratmamasına rağmen başka herhangi bir yerde de bu kitabın adının ne olduğunu belirten kesin bir kayda rastlanmamış olduğundan, YOL’un bu kadar önemli bir bölümünün adı bizler için şimdilik meçhul kalmaktadır.

“Bu bakımdan konuyu en genel planda yansıtacağını düşündüğümüz ‘Strateji Konusu’ adını bu kitaba uygun gördük. İleride daha sağlıklı bir veri elde edilirse gerekli düzeltme yapılabilir.

"Strateji Konusu’ kitabının ilk sayfalarından bazı pasajları Dr. H. Kıvılcımlı vaktiyle Devrim Zorlaması Demokratik Zortlama kitabında kullanmıştı (s. 55- 58) 1970 baskısı.

“Teknik bakımdan bu kitabında hazırlanışında YOL'un diğer kitaplarındaki esaslar aynen geçerlidir. (Ağustos 1980 Fuat Fegan)”

Kıvılcımlı’nın kendisi de strateji konusuna girerken amacını şöyle özetleyerek başlar:

"Buraya kadar hep yıkıcılık ile kaldım fakat yaptıklarımız içinde yeni yapıya elverişli olan taş ve harçlara da kısmen İşaret ettim. Şimdi geçmişin tecrübelerinden ders ve yön alarak elverişli malzeme ile yeni koşullara göre yeni bir binayı deneyeyim" (Kitap s. 11)

Kitabın bölümlerine gelince: Başlıca iki bölümde işlenir strateji konusu: "Strateji Planı" ve "Devrim". Daha sonraları “Devrim Nedir?”, “Halk Savaşının Planları” ve “Devrim Zorlaması ve Demokratik Zortlama” kitaplarında ayrıntılarıyla inceleyip geliştirdiği ve zenginleştirdiği sınıfların mevzilenmesi ve iktidara yürümesi konularına "Strateji Planı ve Devrim" de çok özet olarak değinilir.

"Strateji Planı" bahsinde öncelikle "Devrim Konağı" başlığıyla Türkiye Komünist Partisi'nin önüne çıkan konak; Türkiye halkını kurtuluşa götürmek, proletarya iktidarını kurmak için burjuva iktidarını devirmek, Sovyet iktidarına ulaşmaktır. Bununla beraber her partinin kendi ülkesinde başaracağı devrim, dünya devriminin başarılı olmasına katkıda bulunacaktır. Parti, stratejisini kurarken bunu da göz önüne almalıdır.

 "Strateji Planı" bölümünün ikinci konusu "Devrim Güçleri" diye başlar ve öz güç olan işçi sınıfını tartışmayı daha ileriye bırakarak yedek güçler üzerinde durur. Yedek güçleri de a) Başlıca yedek güçler, b) Olası yedek güçler olarak belirler.

Başlıca yedek güçler “a) Batı vilayetlerinde başlıca yedek güç-Fakir köylülük b) Doğu vilayetlerindeki yedek güç – Köylülük” (Kitap s.15)

Olası yedek güçler" a) Proletarya Diktatörlüğü b) Öteki ve özellikle komşu (Balkan) kapitalist ülkelerin işi sınıfları (Bulgar, Yunan ve ilh. proletaryaları gibi) c) Genellikle sömürge ve özellikle komşu sömürge ve yarı-sömürge ülkelerin devrimci (Milli veya işçi) hareketleri (Suriye, Irak, Makedonya ve ilh. gibi (Kitap s.15)

Bu güçlerin birbirleri ile ilişkileri ve hedefleri de söyle netleştirilir:

“Genel ana kural olarak öz ve ihtiyat güçlerin durumu şudur: İşçi + Köylü ittifakı… Fakat bu formülün somut anlamı ve içi ikiye ayrılır: 1) Batıda: İşçi + Fakir köylü ittifakı, 2) Doğuda İsçi + Bütün köylülük ile Türk burjuvazisi ve arazi sahiplerine hücum: ‘İşçi sınıfı ile köylerin demokratik diktatörlüğü’… (Kitap s.16)

Strateji Planı yapıp dudaklarını verilmiş olan işçi sınıfı ve onun öncüsü olan parti başlıca hedefini belirlemek ve güçlerini o hedefe yöneltmek ve darbesini indirmek durumundadır artık. Darbenin ana hedefi düşman: Burjuvazi + Büyük Emlak sahipleridir.

“Bu düşmana karşı strateji özellikleri söyle tespit edilebilir: 1) Batıda İşçi + Fakir köylü elbirliği ile. a)- Orta köylüyü tarafsızlaştır küçük burjuva İdeolojisini tecrit et. b)- Burjuvazinin direncini kır… 2)- Doğuda: İşçi + Köylü elbirliği ile: a)- Küçük ve orta burjuvazi tecrit et; b)- Türk burjuvazisinin + Büyük soyluların direncini kır”. (Kitap s. 17)

Devrimlerin oluşumunu etkileyen önemli faktörler arasında kriz durumu ve savaşlar da gelir Birinci Evren savaşından sonra dünyanın altıda birinin, İkinci savaştan sonra üçte birinin devrimlerle kızıla boyanmasının izahı budur.

Strateji planı buraya kadar ana hatlarıyla şemalaştırıldıktan sonra artık daha özel konulara girme sırası gelmiştir. Bundan sonraki başlık “Devrim” konusudur. Bu konuda netçe şunlar söylenir:

“Biz devrimin kanunlarını bulmaya değil bilmeye mecburuz... Fakat her şey bu kadar değil. Kanunları ne kadar bilirsek, onların bir ülkedeki gelişimini özelliklerini de o kadar sezmeye, derlemeye ve etraflıca düşünüp incelemeye mecburuz. Devrimin yobazı değil savaşçısı olmak, ana hatları iki kere ikinin sonucu dört ettiği kadar bilinen iktidar mevkiinin,-  çünkü Leninizm’de her devrimin önemli davası iktidar mevki davasıdır-Sovyetler ve Proletarya Diktatörlüğü meselesinin, her ülkenin özelliği içinde gerçekleşme ayrıntısını kavramakla mümkündür.” (Kitap s.19)

Bu satırlardan sonra Devrim konusu, 1) Genellikle Devrim, 2)-Özellikle Devrim başlıkları ile incelemeye devam edilir.

“Genellikle Devrim” başlığında burjuva devrimlerinin tarihçesine ve yapılış yöntemlerine değinilir, tarih sırasını içeren bir tablo verilir. Bu devrimleri hazırlayan ekonomik ve sosyal sebepler gözden geçirilir. Devrimlerin kendi diyalektik gelişimleri ile birlikte uluslararası karakteri de göze batırılır bu bölümde. Alıntı ile tamamlayalım: 

“Bugün neredeyiz? Dördüncü yılını dolduran ve bütün kapitalist dünyayı geçen Dünya Savaşı'ndan hic olmazsa yüz kere daha güçle ve şiddetle kökünden sallayan Krizde... Bu kriz geçecek mi? Eğer üst katların da alt ekonomik bünyeye aynı derecede etkili olduğunu kabul edersek, özellikle 2 seneden beri bütün Emperyalist dünyayı kasıp kavuran gümrük savaşının ve dar şövenizm  meydan savaşının ekonomik krizi tasfiye etmek şöyle dursun, günden güne beterleşeceği sonucuna varmamak mümkün değildir. Bununla beraber, biz fazla iyimser= kötümser, çünkü burjuvazi için kötümser olmak, işçi sınıfı için iyimser olmaktır. (Kitap s. 33)

“Özellikle (Türkiye'de) Devrim” bölümüne geldik. Yine öncelikle bir durum tespiti yapılır:

“Türkiye'de siyasi ve sosyal dengeyi havaya uçuracak olan çelişkiler ne aşamadadır? Bunu tayin edebilirsek o zaman Türkiye devriminin devrimler tarihinde hangi sayfaya yazılacağı hakkında yaklaşık bir fikir edinilebilir. Türkiye'de kazanı patlatacak olan çelişkileri iki kategoride etraflıca düşünüp ele almak doğru olur: 1)- Dış çelişkiler, 2)- İç çelişkiler.” (Kitap s. 35-36)

Bu iç ve dış çelişkiler devam eden sayfalar boyunca ayrıntıları ile incelenir. Balkanlardaki gelişmelere bakılır, dönem Sovyetler Birliği'nin benzer dönemleri ile karşılaştırılır ve kitap cümlelerle bağlanır:

“Yaklaşan devrim krizinde Türkiye en büyük sosyal altüstlüğe hassas ve adaydır. Türkiye'nin bugünkü durumu, bir yangınla bir barut fıçısı arasında bulunuyor. (Kitap s. 47)

Türkiye hala o sosyal altüstlükler ortamında değil mi?