İnsan, canlılar arasında en zeki olanıdır. Bu yeteneği sayesinde insanoğlu doğaya ve diğer canlı varlıklara hükmedebilmiştir. Sonuçta vahşi doğa yok olurken, çoğu canlı evcilleşmiştir. Bugün doğadaki büyükbaş ve kanatlı hayvanların yarısından çoğu evcilleştirilmiş haldedir. İnsan, zekâsı sayesinde daha derinlerde avlanmaya başlamış ve balık popülasyonlarını çoğu yerde tüketmiştir.

Zekâ, algılama yeteneğidir. Akıl ise problem çözme yeteneğidir. Zekâ başka bir tanımla alet kullanabilme yeteneğidir. Bugün en zeki hayvanlardan biri olan şempanzelerin çakmak kullanabildiklerini düşünelim. İlk yapacakları ormanı yakmak olurdu. Veya orangutanlar silah kullanabilseydi, ilk başta birbirlerini vururlardı.

İnsanoğlu da zekâsı sayesinde doğal çevre ve yaşam alanlarını yok etmektedir. Bugün çevre için büyük bir tehlike olan küresel ısınmanın en büyük sebebi, insan zekasının bir ürünü olan teknolojik gelişimdir. Sera gazları ve atmosferdeki CO2 miktarının artışı insanın zekasının ürünü olan aletleri ve cihazları kullanma isteği ve bunları üreten fabrikalardır.

Zekâ doğaya en fazla zarar veren şeydir. İnsan ve onun zekâsı olmasaydı doğa daha çok yaşanabilecek bir gezegen olarak kalırdı. Zekâsı düşük canlıların doğaya hiçbir zararı yoktur. Bugün ise insanoğlu zekâsı sayesinde kendi kıyametine koşar adım gitmektedir.

İnsanoğlu, kendini evrenin ve yaşadığı gezegenin sahibi sanmaktadır. Oysaki insan popülasyonu gezenimizdeki canlıların toplamının sadece binde birini oluşturmaktadır. İnsan ve zekâsı doğaya devamlı zarar vermektedir. İnsan gibi doğaya zararlı bir türün yok olması gezegene zarardan çok fayda sağlayacak, hatta gezegenin toplu bir kıyametten kurtulmasını sağlayacaktır.