Hipergami, sosyal bilimlerde kendisinden daha yüksek statüye sahip bir erkekle evlenme eylemi olarak tanımlanır. Son zamanlarda YouTube gibi platformlarda "zengin koca avlamak" gibi ifadelerle lanse edilerek gündeme gelmiş ve bu durum, Kırmızı Hap Hareketi'ni tüm dünyada tartışmaya açmıştır.

Kadınların içgüdüsel olarak daha iyi bir eş arama isteği, tüm canlılarda görülen bir fenomendir. Araştırmalar, kadının kendi statüsü veya üstünde bir eş bulduğunda daha mutlu ve verimli olduğunu göstermektedir. Erkekler ise genellikle kendi statüsü altındaki kadınlarla evlendiklerinde de mutlu olmaktadır.

Doğada benzer bir durum dişi canlılarda da görülmektedir. Üreme, canlılar için genlerini bir sonraki nesle aktarma aracıdır ve bu nedenle "daha iyisini" bulma isteği, temel bir içgüdüdür. Örneğin, dişi aslanlar çiftleşme döneminde en güçlü erkeği seçer ve zayıf olanlar elenir. Bu, tüm canlılar için geçerli olan bir doğal seçilim mekanizmasıdır.

Etik açıdan bakıldığında, hipergami sadece kadınlara özgü bir durum olarak görülmemelidir. Erkekler de eş seçiminde kendi önceliklerine göre hareket eder. Erkekler genellikle genç ve çekici kadınları tercih ederken, kadınlar güvenilir, statüsü yüksek, eğitimli ve koruyucu erkekleri tercih eder. Kadınlar gelecekte kendilerine ve çocuklarına iyi bir eş ve baba olacak kişilere yönelirken, erkekler fiziksel özellikleri daha fazla ön plana alır. Bu nedenle, erkekler kendilerinden statü olarak daha düşük kadınlarla evlenebilmekte ve mutlu olabilmektedir.

Hipergami tartışmaları, Kırmızı Hap Hareketi ile daha da alevlenmiştir. MATRIX filminde Morpheus, Neo'ya iki hap sunar: Mavi hap, hayatın aynı şekilde devam etmesini sağlarken, kırmızı hap gerçekleri görmeyi vadeder. Kırmızı Hap Hareketi de benzer bir düşünce yapısı ile geleneksel erkekliği sarsan modern feminizme karşı bir duruş olarak ortaya çıkmıştır.

Bu hareket, toplumsal cinsiyet eşitliğini reddederek, kadın ve erkeğin fiziksel ve biyolojik farklılıklarına dayanan roller taşıdığını savunur. Alfa erkek modeli, liderlik, baskın karakter ve maskülenlik ile tanımlanırken, beta erkek modeli itaatkâr, uysal ve tek kadına bağlı bir profil olarak betimlenmektedir.

Bu noktada, tartışma bazen aşırı uç noktalara kayarak kadın düşmanlığına varabilmektedir. Oysa hipergami sadece bir cinsiyete özgü bir dinamik değil, tüm canlılarda görülen bir doğal seçilim mekanizmasının ürünü olarak ele alınmalıdır.

Robin Sharma'nın "Erkek olmak; mükemmelliğini birçok kadında ispat etmek değil, tek bir kadına mükemmeli yaşatabilmektir aslında" sözü, bu tartışmaya derin bir yanıt sunmaktadır. Hipergami, toplumsal cinsiyet rollerini, biyolojik farklılıkları ve etik değerleri bir arada değerlendiren çok boyutlu bir olgu olarak ele alınmalıdır.