Turgut Özal bir şekilde vefat ediyor, Süleyman Demirel 9. Cumhurbaşkanı seçiliyor. Tansu Çiller’in hem partiyi hem hükümeti devralmasından bir hafta sonra Madımak katliamı gerçekleşiyor. Demirel kurt siyasetçi en nihayetinde, hala iki tarafa da şirin gözükmeye çalışıyor. Çiller ise daha bir haftalık başbakan: “Çok şükür otel dışında herhangi bir vatandaşımız zarar görmemiştir.” pervasızlığına sahip, çünkü yürütme erkinde yeni bir döneme girildiğinin işaretini vermesi gerekiyor. Manidar bile değil aşikar! Vesikası ise, o hükümetin olaydan sonra mecliste aldığı güvenoyu.

Madımak Oteli, 5. Piyade Er Eğitim Tugayı´na yürüme mesafesinde. Acil olaylara müdahele yetkisi olan hazır bir kıta da var Tugay´ın içinde. Yani Tuğgeneral yetkilendirilerek hızlıca dağıtılabilecek bir kalabalık mevcut alanda. Fakat son anda, askerleri herhangi bir teçhizat, hatta kalkan ve jop dahi vermeden sahaya sürenlerin belli ki tek amacı göstermelik. Bu gibi detaylar ortaya çıktıkça, maalesef ikinci, üçüncü kez yanıyor aslında Aleviler.

Bugün dünyanın neresine giderseniz gidin, Türkiye´nin farklı şehirlerinden ayrılıp gelmiş Aleviler ile karşılaşırsınız. Almanya´dan Avustralya´ya, Fransa´dan Kanada´ya, çoğu gıda sektöründe faaliyet göstermekte olan Aleviler mevcuttur. Türkiye´de Alevi ilçesi olarak bilinen birçok yerleşim yeri tamamen boşalmış veyahut Sünni vatandaşlar ile doldurulmuştur. Ekonomik sebepleri göz ardı etmemekle beraber, bu göçün en temel motivasyonlarından birisinin güvenlik ve gelecek kaygısı olduğu ortadadır.

Pir Sultan Abdal´ın dizelerindeki ´Düşkün´ olmamak için hükümdar sofralarından imtina eden Aleviler, 21. yüzyılda iyice uzaklaşıyor Anadolu´dan. Çünkü güce paydaş olmadıkları için, ne koruyabiliyorlar kendilerini ne de korunuyorlar aidiyet hissettikleri Cumhuriyet tarafından. Devlet aklının genel olarak bu durumdan rahatsız olmaması beklenebilir, zira Laiklik gibi temel kuruluş ilkelerinden birine bekçi olabilecek Alevi toplumunun, inatla bu topraklardan koparılması hiç de akılcı durmuyor. Taa ki 12 Eylül darbesinin devleti yeniden dizayn edip, kuruluş kodlarını tamamen değiştirdiğini hatırlayana kadar. Üstelik Erdal İnönü bile gül atmışken..