New York Times Gazetesi’nin Türkiye’den Batı’ya göçü yazması tartışma yarattı. Bunlar içinde göç eden 12 bin kişi Türkiye’nin en varlıklı kesiminin yüzde 12’sine denk gelen dolar milyoneri. Bu Türkiye’nin varlıkları ve zenginliği de taşınıyor demek anlamına geliyor. Daha önce Ülker Grubu ve Doğuş Holding varlıklarını yurt dışına taşımıştı. Son günlerde ülkenin önemli holdinglerinden Sabancı Grubu ailesinin Malta vatandaşlığına geçtiği haberleri çıktı. Türkiye İstatistik Kurumu (TUİK) verilerine göre, 2018 yılında yurt dışına göç, yüzde 42 artışla 253 bin kişiye ulaşmış. Bunların çoğunun iyi eğitimli ve gelir düzeyi yüksek olduğunu düşünmek yanlış olmayacaktır. 

Büyük olasılıkla göç edenlerin çoğunu, ülkenin Batı ve sahil kesiminden özgürlüklerinin tehdit edildiğini düşünenler oluşturuyor. Bu insanlar seküler düşünceli ve gittikçe baskısını arttırmakta olan otoriter bir yönetim altında yaşamak istemiyorlar.

Marx’ın dediği gibi, kişinin davranışlarını belirleyen kültür birikimidir, düşünceleri değil. Ülkeyi yönetenler muhafazakâr ve yarı feodal izler taşıyan İslami bir kültürden geliyorlar. Bu kültüre göre, kadınlar erkeklerle eşit sayılamaz. Yetiştikleri koşullarda liberal bir demokrasinin kültürel temelleri de olmadığından demokrasiyi seçime indirgiyorlar. Demokrasiyi azınlığın haklarının korunduğu bir yönetimden ziyade çoğunluğun tahakkümü sanıyorlar. Hem iktidar hem de ona oy veren kitleler parlamento çoğunluklarına dayanarak her şeyi yapabileceklerini sanıyorlar.

Geçen hafta Cumhurbaşkanı Recep Tayyip Erdoğan’ın kendisinin Mozart dinlemesini isteyen bir sanatçıyı faşistlikle suçlaması da bu konuda çok şey anlatıyor. Klasik Batı Müziği dinleyen bir kültürden gelmemiş olana Mozart gerçekten işkence gibi gelebilir.

Ülkenin batı kesiminde Avrupa'ya yakın yaşayan, özgürlüklerine tarihsel ve kültürel olarak daha düşkün olan kesim bunlardan rahatsız. Bugün bu insanların çoğu seçim ile iktidarın değiştirilebileceğine inançlarını da yitirmeye başlamış durumda. Bu grubun belli bir yaşın üstünde ve üst gelir seviyesine sahip kesimi batı ülkelerinden gayrı menkul satın alarak oranın vatandaşlığına geçerken, gelir seviyesi daha düşük olan bölümü en azından çocuklarını o ülke vatandaşı yapma peşinde.

Göç eden bu 253 bin kişinin milli gelire ve ülkenin entelektüel seviyesine katkısı geri kalan nüfusun 10 milyonuna eşit olabilir. Bundan daha vahimi de, göç edenlerin en kültürlü kesimden olmasının ülkeyi entelektüel olarak daha kurak hala getireceğidir.